امکان یافتن بیگانگان
امکان یافتن بیگانگان یا حیات فرازمینی موضوعی است که همواره توجه دانشمندان، پژوهشگران و عموم مردم را به خود جلب کرده است. در حالی که هنوز هیچ شواهد قطعی از وجود بیگانگان یافت نشده، چند عامل و پژوهش علمی نشان می‌دهند که احتمال پیدا کردن حیات در سایر نقاط کهکشان یا جهان وجود دارد. در اینجا به برخی از این عوامل اشاره می‌کنیم:
1. وجود سیارات قابل سکونت:
- پروژه‌های نجومی مانند تلسکوپ کپلر و جیمز وب سیاراتی مشابه زمین پیدا کرده‌اند که در منطقه قابل سکونت (habitable zone) قرار دارند. این سیارات می‌توانند شرایط لازم برای وجود آب مایع و در نتیجه حیات را داشته باشند.
- اگر چنین سیاراتی وجود داشته باشند، احتمال وجود حیات (حتی اگر شبیه به حیات زمین نباشد) افزایش می‌یابد.
2. قانون احتمال در کیهان:
- کهکشان‌های زیادی در جهان هستی وجود دارند و تنها در کهکشان راه شیری میلیاردها ستاره و سیاره وجود دارد. قانون احتمال نشان می‌دهد که با توجه به این تعداد زیاد سیارات، احتمال وجود حیات در جایی دیگر نیز بالا است.
- معادله دریک یک فرمول است که احتمال وجود تمدن‌های هوشمند در کهکشان را محاسبه می‌کند. اگرچه این معادله هنوز دقیق نیست، اما فرضیه‌هایی برای ارزیابی این احتمال فراهم می‌کند.
3. میکروب‌ها و حیات ساده:
- حتی اگر تمدن‌های هوشمند بیگانه وجود نداشته باشند، میکروب‌ها و حیات میکروسکوپی می‌توانند در سیارات دیگر موجود باشند. نمونه‌هایی از این حیات می‌توانند در سیاراتی مانند مریخ یا قمرهای یخی سیارات خارجی مانند یوروپا (قمر مشتری) یا اینسلادوس (قمر زحل) وجود داشته باشند.
4. نظریه‌های فیزیکی و سیستمی:
- نظریه‌های فیزیکی نشان می‌دهند که بیگانگان ممکن است در صورتی که فناوری‌های پیشرفته‌ای داشته باشند، قادر به برقراری ارتباط از طریق امواج رادیویی یا دیگر فناوری‌ها با زمین باشند. پروژه‌هایی مانند SETI (جستجو برای هوش فرازمینی) به جستجوی سیگنال‌های رادیویی از بیگانگان پرداخته‌اند.
5. دشواری‌ها و محدودیت‌ها:
- یکی از بزرگ‌ترین چالش‌ها در یافتن بیگانگان، فاصله‌های بسیار زیاد در کیهان است. حتی اگر تمدن‌های بیگانه وجود داشته باشند، ممکن است ارتباط با آنها به دلیل مسافت‌های عظیم بین ستارگان بسیار سخت باشد.
- همچنین، فناوری‌هایی که برای شناسایی یا برقراری ارتباط با بیگانگان مورد نیاز است، هنوز در مراحل ابتدایی توسعه قرار دارند.
نتیجه‌گیری:
احتمال یافتن بیگانگان در کیهان به ویژه با توجه به تعداد زیاد سیارات و شرایط مشابه زمین، وجود دارد، اما تاکنون هیچ شواهد قطعی برای تأیید آن به دست نیامده است. تحقیقات ادامه دارد و ممکن است با پیشرفت فناوری‌های نجومی و ارتباطی، پاسخ‌هایی به این پرسش پیدا کنیم.
مشهورترین فیزیکدان نظری و کیهان شناس جهان، استیون هاوکینگ، معتقد بود که حیات بیگانه تقریباً در جایی در جهان غیر از زمین وجود دارد. فیزیکدان هسته ای انریکو فرمی به نتیجه مخالف رسید.
جاناتان لیک در ساندی تایمز می‌نویسد که اعتقاد هاوکینگ بر اساس اعداد است: «او اشاره می‌کند که جهان 100 میلیارد کهکشان دارد که هر کدام شامل صدها میلیون ستاره است. در چنین مکان بزرگی، بعید است که زمین تنها سیاره ای باشد که حیات در آن تکامل یافته است.»
در زمینه اعداد مربوط به کهکشان خود ما، کهکشان راه شیری، احتمالات تقریباً بی نهایت به نظر می رسند. با توجه به universetoday.com ، کهکشان راه شیری “حدود 120000 سال نوری وسعت دارد… بین 200 تا 400 میلیارد ستاره دارد… (و یک وزن متوسط در نظر گرفته می شود” در میان کهکشان ها.
پارادوکس انریکو فرمی
پیشنهاد هاوکینگ ممکن است اشکال حیات بیگانه در آنجا وجود داشته باشد که به دنبال معادن کریپتونیت هستند، توسط همه دانشمندان به اشتراک گذاشته نشده است.
پروفسور انریکو فرمی، برنده جایزه نوبل، افکاری در مورد احتمال وجود حیات فرازمینی داشت که به پازلی ختم شد که نام او “پارادوکس فرمی” است.
او استدلال کرد که با توجه به اندازه و قدمت کیهان باید تمدن های بسیاری از نظر فناوری پیشرفته وجود داشته باشد. با این حال، هیچ مدرکی برای اثبات وجود آنها وجود ندارد.
به عبارت دیگر، این احتمال وجود دارد که ما تنها مکانی در کیهان نیستیم که حیات هوشمند را به وجود آورده است، اما هیچ مدرکی مبنی بر وجود آن در جای دیگری وجود ندارد. چرا؟ یک پاسخ برای آینده ما خوب نیست: پیشنهاد شده است که گونه های هوشمند در جهان نادر نیستند. آنها اغلب ظاهر می شوند، اما در نهایت خود را از طریق اکتشافات علمی خود نابود می کنند.
زندگی فرازمینی چگونه خواهد بود؟
برای اینکه داستانی جالب بسازیم، فرض کنیم حق با پروفسور هاوکینگ بود.
اگر اشکال حیات بیگانه قبل از اینکه ما آنها را پیدا کنیم ما را پیدا کنند، باید فرض کنیم که آنها از ما باهوش تر هستند و از فناوری بهتری برخوردار هستند.
همچنین بهتر است امیدوار باشیم که آنها گیاهخوار باشند و مانند ما نباشند – پرخاشگر و خشن.
خوب است اگر آنها به سبک طبیعت‌گرای دیوید آتنبرو به دنیای جدیدشان نزدیک شوند نه پسران ترامپ که دوست دارند بازی بزرگ را بکشند. اگر آنها رفتار دان جونیور و اریک را داشته باشند، ممکن است ما را له کنند همانطور که ما حشرات تحریک کننده را له می کنیم.
جاناتان لیک به نقل از هاوکینگ می گوید: «چالش واقعی این است که بفهمیم موجودات فضایی واقعاً چگونه می توانند باشند». این دانشمند سپس به احتمال زیاد میکروب ها یا حیوانات ساده اشاره می کند.
اندازه جهان با جستجوی فرازمینی مقابله می کند
اگر بیگانگان هوشمند ما را پیدا نکرده اند، ممکن است به این دلیل باشد که جهان به اندازه کافی پیر نیست.
گاردین گزارش داده است که یک فیزیکدان دانمارکی توضیحی برای عدم تماس دارد. به سادگی زمان کافی وجود نداشته است.
راسموس بیورک، محققی از موسسه نیلز بور در کپنهاگ، دریافت که حتی اگر سفینه‌های فضایی بیگانه بتوانند با سرعت یک دهم سرعت نور یا 30000 کیلومتر در ثانیه در فضا پرتاب شوند، ماموریت کاسینی ناسا به زحل با سرعت 32 کیلومتر در ثانیه به سرعت پرتاب می‌شود. کاوش فقط چهار درصد از کهکشان 10 میلیارد سال طول می کشد، تقریباً نیمی از عمر کیهان.
بیشتر در مقیاس انسانی
این اعداد و ارقام عظیم، افراد مؤسسه مطالعات فضایی کاتالونیا، اسپانیا را دلسرد نمی کند. آنها پروژه ای با عنوان جذاب «Sónar Calling GJ 273b» دارند. این یک پیام رادیویی با 33 قطعه موسیقی است که هر قطعه فقط 10 ثانیه طول می کشد و اطلاعاتی در مورد مفهوم زمان دارد.
به سیاره ای به نام GJ 273b پرتاب شده است (چگونه به این نام های به یاد ماندنی و عاشقانه می رسند؟). آنها پخش خود را در نوامبر 2017 به فضا فرستادند.
GJ 273b تنها 12 سال نوری از ما فاصله دارد. از نظر کهکشانی، این منطقه حمل و نقل تک بلیت است. اگر حیات هوشمند در این سیاره وجود داشته باشد و آنها بتوانند 40 ایستگاه برتر خود را به اندازه کافی تنظیم کنند تا سیگنال را دریافت کنند، ممکن است تا 24 سال دیگر بشنویم.
سفر در زمان
آه، اما اگر خارج از کپسول فضایی فکر کنیم چه؟
برایان گرین، استاد ریاضیات و علوم در دانشگاه کلمبیا، همین کار را انجام داده است. او می گوید که سفر در زمان از نظر تئوری امکان پذیر است (این نظر اقلیت در جامعه علمی است).
پروفسور گرین در ویدئویی که در سال 2015 برای The Big Think تهیه شد ، توضیح می دهد که زمان ساخت مصنوعی انسان است. “این به ما امکان می دهد تجارب خود را در چارچوبی منسجم سازماندهی کنیم که به ما امکان می دهد زنده بمانیم.” بسیار خوب، این کمی پیچیده است و ظرفیت اکثر ما را برای درک به چالش می کشد، اما، فرض کنید حق با اوست. آیا ممکن نیست که برخی از بیگانگان با شلوارهای هوشمند فهمیده باشند که چگونه در زمان سفر کنند؟
آیا ویدئویی منتشر شده در دسامبر 2017 توسط وزارت دفاع ایالات متحده به ما می گوید که ممکن است این اتفاق افتاده باشد؟ در سال 2004 رویارویی بین خلبانان جت نیروی دریایی و چیزی را ثبت می کند.
آیا این یک مهمانی پیش‌آگاهی از گونه‌های موجودات فلس‌دار در سفر در زمان بود؟ اگر چنین است، چرا از آن زمان تاکنون خبری از آنها نداریم؟ ساده واقعا آنها احتمالاً به این نتیجه رسیدند که ما آنقدر بدوی هستیم که نمی‌توانیم وقتشان را برای تحقیق تلف کنیم.
Factoids پاداش
- ست شوستاک با موسسه جستجوی اطلاعات فرازمینی همکاری می کند. او در یک سمپوزیوم در نیویورک در مورد آینده در پاییز 2017 به مخاطبانش گفت که مایل است “برای همه یک فنجان قهوه شرط ببندد که طی 20 سال آینده زندگی هوشمندانه ای پیدا خواهیم کرد.”
- در ژوئن 2009، استیون هاوکینگ یک مهمانی برای مسافران زمان برگزار کرد و برای اطمینان از اینکه فقط مقاله واقعی در آن حضور داشت، آن را تا بعد از رویداد اعلام نکرد. او گفت این “شواهد تجربی است که سفر در زمان ممکن نیست.” درستی او ثابت شد زیرا کسی حاضر نشد.
آموزش فال تاروت از صفر تا صد (مقدماتی و پیشرفته)
دیدگاهتان را بنویسید