فال انبیاء حضرت صالح

چو در فال تو آمد ،نام صالح (ع) – مصون ، مانی ، تو از ترفند طالح
ولیكن، مصلحت در بی خیالیست – كه باشد بهترین نوع مصالح

ای صاحب فال! خداوند تو را از غمها برهاند و به مقصد دل رسانید و امسال بر تو مبارک خواهد بود. رنجی زیاد کشیده ای ولی با نیّتی که دردل خود داری به مقصود برسی و به سفری که در پیش داری برو که نعمت بسیار بینی و به آسایش خواهی رسید که ستاره تو روشنایی دارد و هیچ غم مخور که عمرت دراز خواهد بود در طاعت حرمت دولت یابی و هر چه با مردم نیکی کنی از آنان بدی بینی و اگر غایبی داری به سلامت به تو برسد وشادمان شوی وبر دشمنان ظفریابی و دلخوش می شوی و چون ماه نو می شود به راحتی خواهی رسید.

عده ای (طالح) مردانی بدكار و تبهكار با ترفند یعنی: مكر و حیله و تزویر،قصد فریب تو را دارند كه بهتر است بی خیال باشی و بروی خود نیاوری كه به لطف عنایت پروردگار.كاری از پیش نمی برند و بتو گزندی نتوانند زد و تو از مكر آنها مطلع می شوی و آنها رسوا می شوند ، توكل به خدا كن و در گانتخاب دوست دقت كن ، و به هركس زود اعتماد مكن و راز خود را با كسی مگو ، تا موفق و كامكار باشی،انشاءالله

بیشتر بخوانید: کسب در‌آمد از فال

صالح یکی از پیامبرانی است که در قرآن و روایت های اسلامی به آن اشاره رفته است.برخی او را با شالح پسر یهودا مذکور در عهد عتیق یکسان دانسته اند، که این همسانی محل تردید است.
گروهی صالح را عبرانی دانسته اند و برخی او را یکس از پیامبر عرب دانسته اند که نامش در قرآن آمده است.(به جز محمد پیامبر اسلام) تبار او را چنین دانسته اند صالح پسر عبید پسر جابر پسر ثمود پسر عامر پسر إرم پسر سام پسر نوح. قومی زاده شد که نامش قوم ثمود بود و در بین این قوم پرورش و رشت کرد.

صالح در قومی زاده شد که نامش قوم ثمود بود و در بین این قوم پرورش و رشت کرد، قوم ثمود قومی بودند که در سرزمینی بین یهودیه و حجاز می زیستند. قوم ثمود در خانه هایی سنگی زندگی میکردند که درون کوه ها تراشیده و ساخته شده بودند. (سوره حجر ۸۰-۸۴) قوم ثمود به پرستش بت های سنگی و چوبی می پرداختند.(هود ۶۲) حضرت صالح تلاش می کرد تا قوم خود را از پرستش بت ها باز دارد و ایشان را به یکتاپرستی فرابخواند، اما قوم ثمود سخن او را نپذیرفتند (هود ۴۲) و از وی درخواست معجزه کردند؛ بر اساس روایات اسلامی، روزی سنگ بزرگی از کوه شکافت و شتر ماده ای از آن بیرون آمد؛ صالح به قوم ثمود هشدار داد که به شتر آسیبی نرسانند.(هود ۶۴) اما قوم ثمود، شتر را گرفتند و کشتند، از آن زمان صالح ثمودیان را ترک کرد. پس از سه روز عذاب بر ثمود فروفرستاده شد؛ و پس از باد شدیدی که از آن در قرآن به صیحه تعبیر شده است؛ ثمودیان نابود شدند.